Στο Πανηγύρι της Παναγίας της Πλατάνισσας

Το μονοπάτι ξεκινά από το ρέμα στου Μπαρού, είναι γενικά ίσιο και εύκολο αλλά έχει την ονομασία Ανάθεμα, που φαίνεται ότι οφείλεται στο ότι ήταν ο δρόμος που οδηγούσε στο λιμάνι των Καμαρών όπου στα χρόνια της φτώχειας οι άνδρες της Σίφνου έπαιρναν το πλοίο για την ξενιτιά.

Αφού περάσουμε τους Άγιους Αποστόλους, ακολουθούμε ίσια το μονοπάτι. Σε περίπου 15 λεπτά βλέπουμε δεξιά και λίγο ψηλότερα την εκκλησία του Άη Βλάση. Συνεχίζουμε ίσια και σε λίγο βλέπουμε στο βάθος την εκκλησία της Παναγιάς, όπου φτάνουμε μετά από λίγα λεπτά. Η εκκλησία, αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου, είναι αριστερά από το κυρίως μονοπάτι σε απόσταση μικρότερη των 100 μέτρων.

Ο Μάνος Φιλιππάκης παρατηρεί ότι η ονομασία της τοποθεσίας Πλάτανος, όπου ευρίσκεται η εκκλησία, δεν μπορεί να υπονοεί την παρουσία πλατάνου, αφού τέτοιο δέντρο δεν υπάρχει στη Σίφνο, αλλά οφείλεται μάλλον στην ύπαρξη παλαιότερα μικρού ναού του Αγίου Πλάτωνος σ’ αυτή την περιοχή.

Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του ’70 την εκκλησία συντηρούσε και εόρταζε η θεία μου Φλώρα Βερνίκου (συγγενείς του Γιώργου Α. Παπαπαύλου), που όμως έφυγε πρόωρα από τη ζωή. Τα τελευταία χρόνια το καθήκον αυτό ανέλαβε ένα αδελφάτο στο οποίο συμμετέχουν πολλοί φίλοι. Η εκκλησία και οι περιβάλλοντες χώροι συντηρούνται εξαιρετικά και το πανηγύρι της Κοίμησης γίνεται συνήθως στις 16 Αυγούστου, με ωραίο γλέντι, πάντοτε σε ατμόσφαιρα φιλική και ευχάριστη.

Μία από τις αξέχαστες αναμνήσεις μου είναι το πανηγύρι του 1999, το τελευταίο που είχαμε τη χαρά να έχουμε κοντά μας τον Κωνσταντή το Στάμπα, σπουδαίο άνθρωπο, φίλο και ψυχή του αρτεμωνιάτικου πανηγυριού, που έφυγε ξαφνικά από τη ζωή ύστερα από λίγες μέρες. Ο Θεός έδωσε να έχω μαγνητοφωνήσει ένα μέρος από εκείνο το πανηγύρι και έτσι να μπορώ να το ακούω και να ηρεμώ σε δύσκολες στιγμές.

Πηγή από το βιβλίο του Γιώργου Α. Παπαπαύλου «Τ’ Αη Νηγιά τ’ ανήφορο»
Ευχαριστούμε για το επιπλέον φωτογραφικό υλικό τον κύριο Γιώργο Ντοκόπουλο